Jak najlepiej uprawiać lawendę wąskolistną?

Lawenda jest bardzo popularną rośliną na całym świecie. Warto mieć ją w swoim ogrodzie. Pięknie wygląda i pachnie, a przy tym jest niezwykle korzystna dla całego środowiska naturalnego i ekosystemu.

Lawenda stanowi doskonały pożytek dla pszczół. Trzeba jednak wiedzieć, jak odpowiednio o nią zadbać, by ładnie się rozkrzewiała i kwitła.

Lista niezbędnych produktów:

• sadzonki lawendy
• łopatka ogrodnicza

• grabki ogrodnicze

• rękawice
• ziemia ogrodnicza

• sekator
• kamyki lub gruby żwirek do drenażu podłoża
• doniczka

Lawenda wąskolistna jest bardzo znaną i chętnie uprawianą rośliną na całym świecie. Można spotkać ją pod innymi nazwami, takimi jak lawenda lekarska czy lawenda wonna. Pochodzi znad Morza Śródziemnego. Produkuje się z niej olejek lawendowy, który ma zastosowanie w aromaterapii, gdyż łagodzi stres i napięcie.

Lawenda wąskolistna osiąga mniej więcej 50 cm wysokości. Tworzy piękne, zwarte kępy, a jej łodyżki i listki pokryte są srebrnymi włoskami. Kwitnie z reguły na fioletowo lub purpurowo. Istnieją też odmiany, które mają różowe lub białe kwiaty.

Lawenda wąskolistna lubi stanowisko słoneczne. Będzie ładnie rosła w ziemi suchej i przepuszczalnej, która zawiera dużo wapnia. Lawenda nie znosi ciężkich, gliniastych gleb i miejsc, gdzie po deszczu zbiera się woda. Najlepszy dla niej odczyn pH gleby to od 6,0 do 8,0. Należy do roślin dość odpornych na suszę. Nie znosi przemoczenia korzeni. Dlatego, uprawiając lawendę, powinno się zadbać o odpowiedni drenaż podłoża. Jeśli uprawia się ją w pojemnikach lub donicach, to również trzeba zadbać o odpowiednie odwodnienie.

Lawenda wąskolistna jest w stanie wytrzymać niewielki mróz. Jeśli jednak są zapowiadane duże spadki temperatury, lepiej ją okryć, by nie przemarzła. Nie ma konieczności nawożenia – roślina ma niewielkie wymagania pokarmowe. Nie znosi świeżego obornika i wysokich dawek nawozu.

Lawenda pięknie pachnie i jest rośliną miododajną. Dobrze wygląda na rabatach razem z różami i bukszpanami. Można sadzić ją na obrzeżach skalniaków lub rabat albo uprawiać razem z innymi roślinami na tarasie lub balkonie. Lawenda wąskolistna dobrze się przyjmie na ziemi po budowie domu, gdzie jest dużo wapnia. Rośliny sadzimy co 50 cm (jeśli tworzymy obwódkę co 35 cm), o 5 cm głębiej niż rosły w pojemnikach – dzięki temu silniej się rozkrzewią i łatwiej odrosną po mroźnej zimie.

Zimowanie lawendy wąskolistnej jest możliwe dzięki wykonaniu późną jesienią przykrycia podstawy pędów warstwą (5 cm) lekkiej kory lub suchych liści. 

Dobrą praktyką ogrodniczą jest coroczne przycinanie lawendy wąskolistnej. Najlepiej robić to we wrześniu, gdy roślina skończy kwitnąć. Ten zabieg można przeprowadzić także wczesną wiosną, zanim lawenda rozpocznie swój okres wegetacji. Należy przyciąć ją o ⅓ wysokości. Brak przycinania sprawi, że roślina straci zwarty kształt i zacznie wyglądać nieestetycznie. Warto ściółkować ją drobnymi, jasnymi kamyczkami, które odbijają światło słoneczne. Dzięki takiemu zabiegowi liście lawendy nie będą zawilgocone i unikniemy ryzyka wystąpienia chorób grzybowych.

Dwiema najbardziej popularnymi odmianami są: lawenda wąskolistna i lawenda francuska. Pierwsza z nich nazywana jest też lekarską lub wonną. Uprawia się ją jako roślinę ozdobną lub w celach zielarskich. Charakteryzuje się tym, że rośnie w zwartych kępach. Ma srebrne i wąskie liście, a także fioletowe kwiaty. Wyróżnia ją charakterystyczny zapach.

Lawenda francuska jest równie popularną odmianą lawendy. Miewa kolor niebieski, biały lub różowy. Roślina kwitnie w formie kłosów zbudowanych z malutkich kwiatów. Najczęściej osiąga około 50 cm wysokości. Również ma piękny, charakterystyczny zapach, ale dużo mniej intensywny niż w przypadku lawendy wąskolistnej.

• lawenda ‘Hidcote’ lub ‘Hidcote Blue’
• lawenda ‘Hidcote Pink’
• lawenda ‘Alba’
• lawenda ‘Dwarf Blue’
• lawenda ‘Essence Purple’
• lawenda ‘Munstead’