Trytoma groniasta to bylina o orientalnym pochodzeniu i równie egzotycznym wyglądzie. Ze względu na nietypowy kolor kwiatostanu bywa też nazywana płonącą pochodnią. Podpowiadamy, jakie warunki glebowe i stanowiskowe zapewnić trytomie w ogrodzie oraz jak ją pielęgnować.
Ta roślina pochodzi z rejonów Afryki Południowej, bywa jednak uprawiana w innych zakątkach świata, również w Polsce. Aby uprawa trytomy groniastej w przydomowym ogrodzie była udana, należy ją osłaniać zimą i zadbać o dobrze przepuszczalne podłoże.
Lista potrzebnych produktów:
Trytoma groniasta – charakterystyka
Trytoma groniasta to wieloletnia bylina pochodząca z Afryki Południowej i Madagaskaru. Jej egzotyczne pochodzenie wyraźnie uwidacznia się w orientalnym wyglądzie rośliny i ciepłolubnych wymaganiach. Bylina tworzy krótkie podziemne kłącza, z których wyrastają wąskie, długie i rynienkowate liście. Tworzą one rozetę, z której środka podczas kwitnienia trytomy groniastej wyrasta sztywna łodyga zakończona nietypowym kwiatostanem. Roślina kwitnie przez całe lato, od czerwca do września. Jej kwiaty zebrane są w długie groniaste kwiatostany o kilku kolorach – od pomarańczowego po czerwony. Najczęściej dół kwiatostanów nabiera jasnych barw, a góra ciemnieje. Ogniste odcienie trytom sprawiają, że roślina wygląda nie tylko orientalnie, lecz także wyjątkowo atrakcyjnie. Kwiatostan jest podłużny i ma do 11 cm długości. Zależnie od odmiany byliny te osiągają wysokość od 60 do około 100 cm.
Trytomy groniaste uprawia się na rabatach w grupach – np. po 5–10 sztuk – lub w towarzystwie innych roślin kwitnących. Tworzą piękne kompozycje z astrami, jeżówkami, liliowcami, ostróżkami lub krwawnikami. Szczególnie atrakcyjne okazy trytomy mogą również spełniać w roli soliterów. Doskonale prezentują się w ogrodach naturalistycznych lub skalnych.
Trytoma groniasta – wymagania i pielęgnacja
Ze względu na egzotyczne pochodzenie i ciepłolubny charakter uprawa trytomy groniastej nie należy do najłatwiejszych. Bylina będzie dobrze rosła, jeśli zapewni się jej sprzyjające warunki stanowiskowe i glebowe. Warto ją sadzić na mocno nasłonecznionych i osłoniętych od wiatru stanowiskach. Dobry pomysłem będzie posadzenie knifolii (inna nazwa) na rabacie przylegającej do południowej ściany budynku, dzięki czemu uchroni ją to przed wiatrem. Odpowiednią glebą dla trytomy będzie podłoże żyzne, przepuszczalne i o lekko kwaśnym odczynie.
Pielęgnacja trytomy groniastej latem w trakcie kwitnienia raczej nie sprawia większych problemów. Bylina nie wymaga nawożenia, a jej nawadnianie powinno być umiarkowane, by podłoże stale było lekko wilgotne. Problematyczne dla trytom groniastych mogą jednak być polskie zimy. Egzotyczna roślina nie jest zbyt odporna na mróz, dlatego jesienią trzeba ją okrywać. Stosuje się w tym celu m.in. słomiane maty lub tkaniny jutowe, którymi należy obwiązać liście. Nie można używać folii, gdyż to grozi obumarciem korzeni. Kępy byliny przy ziemi obsypuje się kopczykiem z torfu, kory, gałązek świerkowych lub liści. Chociaż latem roślina potrzebuje nawadniania, zimą nadmiar wilgoci może jej zaszkodzić. Warto zatem zadbać o dobrze przepuszczalne podłoże i ewentualnie drenaż, aby zalegająca woda nie doprowadziła do gnicia liści lub nawet obumarcia trytomy.
Trytoma groniasta – jak sadzić?
Przed sadzeniem trytomy groniastej należy odpowiednio przygotować stanowisko. Roślina potrzebuje przede wszystkim podłoża dobrze zdrenowanego. Rabatę trzeba też odchwaścić, przekopać szpadlem i rozpulchnić grabiami.
Trytomę groniastą można uprawiać wczesną wiosną, wysiewając jej nasiona do inspektów. Rozsadę powinno się ustawić na dobrze nasłonecznionym parapecie w ogrzewanym pomieszczeniu. Sadzonki trytomy groniastej na miejsce stałe sadzi się po minięciu ryzyka przymrozków (najbezpieczniejszy termin to druga połowa maja).
Jeśli nie mamy miejsca na przygotowanie rozsady w domu, możemy uprawiać trytomę z gotowych sadzonek. Kupimy je wiosną w sklepach ogrodniczych. Gotowe sadzonki, tak jak te przygotowane samodzielnie z nasion, sadzimy na rabatę dopiero po 15 maja.
