Jak przechowywać drewno na opał?

Wielu z nas łamie sobie głowę nad jak najtańszym zabezpieczeniem gospodarstwa od strony energetycznej w nadchodzącym sezonie grzewczym. Drewno na opał z lasu to przede wszystkim (wbrew obiegowej błędnej opinii) ekologiczne źródło ciepła, a przy tym atrakcyjne cenowo rozwiązanie - w porównaniu z węglem, olejem, gazem czy prądem. Można je zakupić bezpośrednio w Nadleśnictwie lub u prywatnego właściciela lasu. Wielu producentów za niewielką opłatą zapewnia także transport drewna do odbiorcy.

Najważniejsze jest znalezienie miejsca, które spełnia warunki składowania i schnięcia drewna w odpowiedni sposób. Wiosną i latem pocięte drzewo wymaga nasłonecznienia i przewiewu, jesienią i zimą zagraża mu przed wszystkim wilgoć i opady. Istnieje kilka takich możliwych sposobów na przechowywanie drewna kominkowego.

Drewno kominkowe pocięte już na szczapy możemy składować obok domu, garażu czy budynku gospodarczego. Jeśli mamy taką możliwość, ułóżmy stos przy południowej ścianie domu – jest najdłużej nasłoneczniona i drewno będzie lepiej schło. Pamiętajmy o pozostawieniu między ścianą, a kłodami szczeliny około 5 cm. Dzięki cyrkulacji powietrza uchronimy ścianę od wilgoci, pleśni i przebarwień.

Szczapy układamy w stosy, korą do góry. Bardzo istotna jest także izolacja drewna od wilgotnego podłoża. Dlatego najpierw ustawmy na ziemi ażurową podstawę o wysokości co najmniej 20 cm.

Dobrze, jeżeli wysunięty fragment dachu - tak zwany okap przyścienny - osłania stos przed śniegiem i deszczem. Jeżeli dach nie zakrywa drewna w całości, tymczasowo użyjmy do przykrycia folii. Opał od góry możemy także zabezpieczyć plandeką odporną na wodę i promieniowanie UV. Poprawi to stabilność konstrukcji składu drewna.

Dobrym miejscem na przechowywanie drewna kominkowego jest drewutnia, czyli mały zaimpregnowany domek z charakterystycznym dwuspadowym dachem i ażurowymi ścianami.

Drewutnię możemy postawić i zaprojektować sami, zlecić jej wykonanie firmie lub po prostu kupić gotową. (Bazowe modele o pojemności od 1,4 m³ są dostępne w marketach budowlanych). Do zabezpieczenia powierzchni możemy wybierać z wielu dostępnych na rynku środków ochrony drewna lub zdecydować się na zakup domku poddanego impregnacji ciśnieniowej.

Drewno składowane na paletach doskonale się przechowuje. Powierzchnia drewutni powinna być dopasowana do wymiarów standardowej palety i obliczona następująco: krótsze boki powinny mieć długość stanowiącą wielokrotność 85 cm z dodatkowymi kilkoma centymetrami luzu, a dłuższe - 125 cm, również z dołożonym zapasem. Margines ten pozwoli na układanie drewna z zachowaniem niewielkich odstępów, co zapewnia odpowiednią wentylację.

Warto także dołożyć do projektu wydzieloną przechowalnię na narzędzia do cięcia i przewożenia drewna. Natomiast dojście do drewutni powinno umożliwić swobodne wjechanie wózkiem transportowym na podest. Dzięki temu usprawnimy przeniesienie drewna kominkowego w zimowych miesiącach.

Drewutnia powinna pomieścić zapas drewna na dwa lata. Z jednej strony możemy układać drewno suche, które zużywamy w pierwszej kolejności na bieżący sezon grzewczy. Z drugiej - świeże mokre drewno na następny rok.

Jeżeli mamy przydomowym ogrodzie kilka niezagospodarowanych metrów kwadratowych, przeznaczenie ich na wyposażoną w zadaszenie pergolę na opał to niezły pomysł. Jest ona doskonałym sposobem na przechowanie drewna - o ile palimy w kominku sporadycznie. Koszt zaimpregnowanej pergoli nie stanowi wielkiego wyzwania dla naszej kieszeni, a montuje się ją szybko i łatwo.

Drewno kominkowe można układać w każdym miejscu w ogrodzie, nie tylko przy ścianie budynku. Żeby to sobie ułatwić, wykorzystajmy do tego stojaki. Ułożone w nich szczapki nie przewracają się, a w każdym takim stojaku możemy zgromadzić taką samą "jednostkę opałową", czyli wystarczającą na konkretny okres grzania.

Gotowe regały kupione w sklepie najczęściej są zrobione z metalu i wyposażone w pokrowce stanowiące ochronę przed opadami. Dno stanowi ażurowa kratka, a drewno po bokach przytrzymują drewniane słupy. Regały da się łączyć i budować z nich oczekiwanej wielkości moduły, w których ułożymy drewno kominkowe np. na tarasie. Po wypaleniu przechowywanego drewna stojak składamy i chowamy.

Możemy również regał zamówić na odpowiadający nam wymiar lub zbudować sami - prawie za darmo - z tego, co mamy pod ręką. Nadadzą się stare palety, deski, pustaki fundamentowe czy szalunkowe zalewane betonem, kantówki i inne pozostałości po budowie.

Wolno stojące w otoczeniu naszego domu dzieła sztuki przeznaczone do palenia w kominku potrafią nieraz zaskoczyć naszych gości. Niezależnie od tego, czy czujemy się w tej dziedzinie artystami czy nie, możemy pokusić się o ułożenie opału w estetyczny, efektywny i bezpieczny sposób.

Zaczynamy od stworzenia okrągłej płaskiej podstawy, na której ostrożnie układamy kłody w sposób cylindryczny. Do wewnątrz stosu przeznaczamy gorsze kawałki drewna, skręcone lub niewymiarowe. Konstrukcję zaczynamy zwężać na wysokości 1 metra. Ostatnie rzędy szczapek układamy korą na zewnątrz, aby chronić stos drewna przed deszczem i umożliwić spływanie wody. Na koniec zabezpieczamy swój stos przed wilgocią folią lub plandeką.

Składowane drewno będzie miało przewiew, który pomoże w odprowadzeniu z niego wody. Układanie stosu powinniśmy wykonać solidnie i starannie, ponieważ źle ułożone drewno ulega po kilkunastu tygodniach kurczeniu wskutek wysychania i może się przewrócić.

Możemy pokusić się o ułożenie niewielkiej ilości drewna otaczającej kominek. Oczywiście, nie ma to większego znaczenia dla tej wielkiej ilości szczapek piętrzącej się na zewnątrz. Pokój jednak nabiera wówczas przytulnego charakteru - jak zawsze, kiedy wyposażenie pomieszczenia wzbogacamy o naturalne materiały. Zapadnięcie się w fotel przed palącym się wesoło ogniem w kominku z pewnością pomaga nam się zrelaksować po ciężkim dniu.