Kłosowce to byliny występujące w Ameryce Północnej i Azji. W polskich ogrodach najczęściej sadzi się ich wybrane gatunki – to przede wszystkim aromatyczny, kwitnący na fioletowo kłosowiec fenkułowy oraz kłosowiec meksykański. Jakie są warunki ich uprawy? W jakich aranżacjach sprawdzą się najlepiej?
Kłosowce słyną nie tylko ze swoich walorów dekoracyjnych. To także bardzo pożyteczne rośliny – są chętnie odwiedzane przez pszczoły, trzmiele i motyle. Zachwycają pięknym aromatem, a w dodatku są jadalne! Liście kłosowca fenkułowego całkowicie odmienią smak zwykłej herbaty.
Lista niezbędnych produktów:
Kłosowiec fenkułowy – jak wygląda i czym się wyróżnia?
W Polsce najczęściej uprawia się kłosowiec fenkułowy, nazywany też kłosowcem anyżowym (Agastache foeniculum). Jest byliną o gęstym, kępiastym pokroju. Jego liście wydzielają charakterystyczny anyżowy aromat i mogą być wykorzystane jako dodatek do herbaty i sałatek oraz surowiec na nalewki. Mocno rozgałęzione, wzniesione pędy są zwieńczone fioletowymi kwiatostanami w kształcie kłosów. Roślina osiąga do 50–100 cm wysokości. Kwitnie długo, bo od maja aż do późnej jesieni. Warto zwrócić uwagę na różnobarwne odmiany kłosowca:
- Golden Jubilee – roślina o fioletowych kwiatach i wyjątkowych, cytrynowozielonych liściach
- Alabaster – kwitnie na biało
- Blue Fountain – kłosowiec o niebieskich kwiatach
- Morello – odmiana hybrydowa o dekoracyjnych różowych kwiatostanach.
Różne gatunki i odmiany kłosowców w ogrodzie – które wybrać?
Nieco mniej popularnym gatunkiem należącym do tej rodziny jest kłosowiec meksykański (Agastache mexicana). Bylina ma bardziej zwarty pokrój i tworzy gęstsze kwiatostany, również w kolorze fioletowym. Jego wymagania i zasady pielęgnacji są podobne jak w przypadku kłosowca fenkułowego.
Oprócz dwóch najpopularniejszych gatunków z rodziny kłosowców warto zwrócić uwagę także na rośliny mniej znane, choć równie piękne. Przykładem jest wyróżniający się pięknym kolorem kłosowiec pomarańczowy 'Apricot Sprite’ (Agastache aurantiaca). Aby zaprosić do swojego ogrodu pszczoły, warto wybrać miododajny kłosowiec pomarszczony (Agastache rugosa), który nazywany jest także miętą koreańską.
Uprawa kłosowca fenkułowego i meksykańskiego – co warto wiedzieć?
Kłosowiec fenkułowy, podobnie jak meksykański, preferuje stanowiska słoneczne, ewentualnie delikatny półcień. Najlepiej wysiewać go bezpośrednio do gruntu, wybierając podłoże żyzne, próchniczne i przepuszczalne. Już w pierwszym roku można zaobserwować bujne kwitnienie. W kolejnych latach warto rozmnażać dorosłe okazy przez podział, przygotowując sadzonki pędowe. Trzeba pamiętać, że bylina nie jest gatunkiem długowiecznym. Po około 4 latach sadzonki kłosowca przestają wzrastać i konieczne jest odświeżenie rabaty poprzez ponowny wysiew. Na wiosnę można jednak zaobserwować sporo samosiejek – roślina sama się odmładza i wielu ogrodników ma wrażenie, że rośnie nieprzerwanie przez wiele lat.
Kłosowiec dobrze znosi mrozy, choć na wszelki wypadek jesienią warto przykryć go włókniną lub warstwą liści. Wiosną przycina się pędy tuż przy ziemi, pozwalając wyrastać nowym łodygom. Charakterystyczna jest odporność kłosowca na szkodniki i choroby. Sadząc bylinę w ogrodzie, można mieć pewność, że będzie rozrastała się bez problemów przez kolejne lata, zdobiąc działkę oraz przyciągając pszczoły i motyle.
Kłosowiec stanowi wyrazistą ozdobę rabat kwietnych oraz tych części działki, które chcemy w prosty sposób zagospodarować, unikając zachwaszczenia. Pasuje do ogrodów naturalistycznych i rustykalnych. Ze względu na znaczne rozmiary najlepiej sadzić go na tyłach rabaty. Bylinę warto zestawiać z takimi roślinami kwitnącymi jak jeżówka purpurowa, pysznogłówka, rudbekia, lilia ogrodowa, dzielżan, liatra kłosowa, róża i lawenda wąskolistna, aby stworzyć zróżnicowane kompozycje. Kłosowiec również ładnie komponuje się z trawami ozdobnymi np. kostrzewami, rozplenicami i turzycami.
